همیشه درخیالِ من

زشعله گرمتر تویی

چه گرم دوست دارمت...

ای عشق 

به شوقِ تو گذرمیکنم ازخویش..

تو قافِ قرارِ من و

من عینِ عبورم...

سایه نشین کاغذم

هرشب ازاین نبودنت

شعربه بوسه میزنم

هُرم نفسهای تو را.....

در آنسوی دنیا زاده شده بودی

دور بودی

مثل تمام آرزوها

وریل ها

در مه زنگ زده بودند

هیچ قطاری حاضر نبود مرا به تو برساند

من به تو نرسیدم

من به حرفی تازه  در عشق نرسیدم

ودر ادامه ی خوابهای من

هرگز خورشیدی طلوع نکرد

شمع درمکتب عشاق که شد چله نشین

سوختن را زمن آموخت 

به پروانه قسم....

به تکلـــــــم..

    به خمــــوشی

   به تبســــــــــم...


     به نگــــــــــــــاه....

میتوان بُرد به هرشیوه دل آسان از من....

حالِ بیدار شدن نیست...

باخیالِ تو باید خوابید

رویا دید

صبح ارزانیِ مردم

دل من خواب تورامیخواهد