با من کدام حادثه را بوده ای

که من....

ازاتفاق عشق کبودم...

ولی تو نَــــــــه....

از وقتی تو آمدی


خورشید

ازچشمهایم افتاده...

صبحِ من

با"تو"روشن میشود...

در خموشی های من

              
                  فریاد هاست...

         آنکه

  دریابد چه میگویم

                    
                   کجاست....؟

 وقتی

کنارمن عالمی خوابیده

که همه ی دنیا ازآن بی خبرند...

یک بغل "تـــــو"

صبح بخیر را من این بار

باعشق می بلعم.....

اگرچه بهار ازنگاهت پُره

جهان باتو زیباتره عشقِ من...

به فکرِ شبای پراز برف باش

زمستون ویادت نره عشق من...

ای در دل من میل وتمنا همه تو

وندر سرمن مایه ی سودا

همه تو...

هرچند به روزگار درمینگرم

امروز همه تویی و

فردا همه تــــــــــــو..

وگربه خشم روی صدهزارسال ز من..........

به عاقبت به من آیی که منتهات منم...

مولانا